27-9/28-9 lavacolla>Santiago 10km

De tocht van lavacolla naar Santiago gisteren, begon pas tegen half 8 na het ontbijt. Ik heb expres gewacht tot het licht was. De route ging uitsluitend over de weg richting Santiago ik heb zo veel mogelijk getreuzeld en zo'n beetje ieder terras gehad omdat ik op de één of andere manier (nog) niet wilde aankomen. Uiteindelijk toch Santiago bereikt. Eerst nog langs drukke wegen maar gelijdelijk kwam ik in de leuke straatjes in het centrum van santiago de Compostella. Bij een terras werd er op een gegeven moment voor mij geklapt! Even opzij gekeken en toen ontdekte ik 2 Australiërs die ik al een hele tijd niet gezien had. Een terrasje verder trof ik Simon de jongen met wie ik maandag terug vlieg. Dus met hem een colaatje gedronken. En toen eindelijk door naar het plein bij de kathedraal. Daar waar de tocht officieel stopt.

Vlak daarvoor Ursula gebeld en samen met haar de laatste 100 meter gelopen. Wat een ontlading! En wat een heerlijk gevoel om op dat plein aan te komen! Heb mijn rugzak af gedaan op de grond gelegd en ben er naast gaan zitten. Zo een dik uur zitten kijken naar de kathedraal en naar al die pelgrims op het plein. De middag doorgebracht met slenteren en trof allerlei bekenden. Kevin met zijn vrouw. Vrouw uit Duitsland met haar 74 jarige vader. De kittenman met zijn vrouw Audrey met vriendin. Het leek bijna afgesproken werk. Gistermiddag met de hele groep wat wezen drinken. Om 4 uur naar de hostel gegaan. Even een uurtje geslapen. Gedoucht en weer de stad in te gaan. Om te eten. Daarna was ik gesloopt en ben ik gaan slapen. Vanmorgen toch weer vroeg op gestaan om naar het pelgrimskantoor te gaan voor onze compostella.

Toen we er aan kwamen even na 7 uur stond er al een hele rij. Nadat ik mijn compostella ontvangen heb snel mijn rugzak van het hostel gehaald om een slaapplek te zoeken tot maandag. Maar dat bleek niet eenvoudig te zijn. Alle herbergen waren vol. Het bleek onverwacht druk in santiago. Zelfs de dames die gisteren mensen aanspraken of ze een kamer zochten. Waren in geen velden of wegen te vinden. Waarschijnlijk ook vol geboekt! na wat heen en weer zoeken en bellen uiteindelijk de laatste kamer in een hotel kunnen bemachtigen. Een hele opluchting. Daarna bij een herberg voor morgen en zondag ook een bed kunnen regelen. Vanmiddag apte Annie uit Canada dat ze gearriveerd was. Dus met haar afgesproken op het plein voor de cathedraal en samen wat gedronken. Vanavond naar de pelgrims (ker)mis geweest. Heb er geen bal van verstaan en ze hebben het wierookvat helaas niet gezwaaid. Na de mis nog even wat gegeten en toen naar het hotel om mijn bedje op te zoeken. Al met al 2 bijzondere dagen gehad.
Deze tocht kan ik afvinken van mijn bucketlist. Wat een ervaring!
Ik vind het van de ene kant jammer dat het voorbij is maar ben ook wel heul erg blij dat ik maandag weer naar huis ga. 6 weken van huis is toch best wel heel lang.